محمدناصر حقخواه | شهرآرانیوز - تنها بازیگر ایرانی دارنده نخل از جشنواره کن، یکی از اولین بازیگران بینالمللی سینمای ایران، سوپراستار دو دهه سینمای ایران و یکی از موفقترین، پولسازترین و البته محبوبترین بازیگران چند دهه اخیر سینمای ایران، تصمیم گرفت به روزهای ابتدایی فعالیت حرفهای خودش برگردد و دوباره اجرا را تجربه کند. شهاب حسینی در سینما هر آن چه باید را انجام داده بود، با مهمترین کارگردانان سینمای ایران کار کرده بود، در جشنوارههای معتبر داخلی و خارجی موفق ظاهر شده بود و در چند سال اخیر خبر حضورش در آمریکا و تأسیس یک استودیو فیلمسازی منتشر شده بود، اما حضور در شبکه خانگی و اجرای برنامه «
همرفیق» یک شکست مطلق برای
شهاب حسینی بود.
کلی حاشیه، که خود شهاب معمولا در آن دخیل بود، در این مدت برایش اتفاق افتاد و برنامهای که احتمالا شهاب حسینی به عنوان راه بازیافتن محبوبیت کمی خدشهدار شدهاش در سال ۹۸ به آن مینگریست؛ به یک باخت بزرگ تبدیل شد، اما این باخت فقط به دلیل حواشی پیرامون حسینی در فضای مجازی نبود؛ اجرای شهاب حسینی در همرفیق، به معنای حقیقی کلمه ضعیف بود. اگر میهمان برنامه آدم خوش بیانی بود و در اصطلاح دهان گرمی داشت؛ برنامه هم خوش ریتم از کار درمیآمد و تماشایی میشد.
مثل برنامه پژمان جمشیدی و سام درخشانی یا رضا صادقی و مرحوم علی انصاریان یا برنامه جواد عزتی و سروش صحت که بامزه و جذاب از آب درآمدند، بنابراین اگر میهمان آدم سرد و کم حرفی بود؛ هر چه قدر هم شخصیت جذابی داشت؛ برنامه به شدت نچسب میشد. برای مثال هومن سیدی که میشد از او درباره خیلی مسائل جذاب اطرافش پرسید یا احمدرضا عابدزاده که اصولا کم مصاحبه میکند و آرزوی هر مجری و برنامهسازی نشستن روبهروی اوست؛ در مواجهه با شهاب حسینی یک برنامه شکست خورده تحویل مخاطب دادند. این مشکل از در لحظه نبودن و تمرکز نداشتن شهاب حسینی میآمد که از بازیگری با هوش هیجانی بالا بعید بود.
شوخیهای بیمزه و قدیمی، ارتباط نگرفتن با تماشاچیان حاضر در برنامه و استفاده نکردن از حضور آنان، شناخت نامناسب از میهمان و زندگی شخصی و حرفهای او و در کمال تعجب زبان بدن فاجعه؛ جوری که اگر کسی شهاب حسینی را نشناسد فکر میکند که یک آدم تازهکار را روبهروی دوربین گذاشتهاند که ایست نامناسب دارد؛ روی میز پهن میشود و دستهایش را ممتد و عصبی به هم میمالد. نمایش ضعیف شهاب حسینی در شبکههای اجتماعی به شدت مورد انتقاد بود و کلیپهای کوتاه و بلندی از سوتیها و شوخیهای بیمزه او در اینستاگرام و کانالهای تلگرام دست به دست میشد. مانند شوخی کلیشهای و بیمزه با واژه پلنگ، بین حرفهای جدی میترا حجار درباره محیط زیست که بسیار در فضای مجازی دست به دست شد، اما بهانه اصلی نوشتن این یادداشت، ویدیوی عجیب و غریب اخیر شهاب حسینی بود که از یک شومن درجه چهار هم بعید بود.
شهاب حسینی برنامهاش را با استارتزدن و کشیدن صدایش مانند استارت موتور و گفتن سلام با صدای کشیده به میهمانان و بینندگان شروع کرد و دست و پایش را هم مثل هندل زدن موتور و گاز دادن حرکت داد! این کلیپ عجیب و غریب با واکنشهای مردم در شبکههای اجتماعی روبهرو شد. کاربری نوشت: «خیلی آدم حسابی زیاد داشتیم، این یکیاش هم رد داد!» دیگری سوی انتقادش را به سمت تماشاچیان گرفت و گفت: «من موندم مردم چرا دست میزنن؟ اصولا تو این برنامهها مجری بهشون فحشم بده مردم دست میزنن...» حتی طرفداران شهاب حسینی هم از این حرکت تعجب کرده بودند و کاربری نوشته بود: «شهاب رو دوست دارم، ولی این حرکتش لوس و بیمزه بود!» البته بعضیها هم از این حرکتهای حسینی خوششان آمده بود. یک نفر نوشته بود: «دور از انتظار چیه؟ خیلی عالی بود. هنرمندِ دیگه! چه ایرادی داره میخواد خودش باشه.»
به هر حال چه طرفدار حسینی باشیم و چه به او انتقادهایی داشته باشیم؛ چیزی که روشن است، شهاب حسینی در همرفیق ناموفق بوده و نتوانسته خاطرات خوب اجراهای قدیمش را زنده کند؛ شاید بهتر است او به گذشته خوبش برگردد و بر همان پرده نقرهای بدرخشد!